GroenLinks vindt dat de gemeente de verkeerde keuze maakt bij het advies over het gemeentehuis dat deze week aan de gemeenteraad is uitgebracht. Hieronder betoog ik dat de gemeente de risico’s van nieuwbouw nog steeds onderschat en alternatieve scenario’s ongefundeerd terzijde schuift. Meer creativiteit en loslaten van oude zekerheden is nodig om een plan te maken, dat qua financiën en aanpak past bij deze tijd. Een aanpak die stap voor stap de renovatie oppakt wordt dan een denkbaar alternatief.
Het is één van mijn favoriete boeken uit mijn jeugd: Het oneindige verhaal van Michael Ende. De jonge held in het boek, Atrejoe, strijd met zijn de geluksdraak Foechoer en hoofdpersoon Bastiaan tegen het verdwijnen van de fantásië, de wereld die in stand wordt gehouden door creatieve ideeën die de mensenwereld voortbrengt.  Uiteindelijk overwint Bastiaan zijn angsten en zorgt hij dat fantásië blijft voortbestaan.
“Hij staarde naar de titel van het boek en hij voelde zich afwisselend warm en koud worden. Dit was nu precies waarvan hij al vaak gedroomd had en wat hij, sinds de hartstocht zich van hem meester had gemaakt, gewild had: een verhaal dat nooit afgelopen zou zijn! Het boek der boeken!”a
Als jongetje van elf droomde ook ik van een boek dat oneindig doorging. Als raadslid voor GroenLinks wil ik dat dossiers voortvarend worden opgepakt en tot een einde komen. En daar ontbreekt het aan bij het nieuwe gemeentehuis in Overbetuwe. Sinds de start van de gemeente in 2001 leven de beelden. Sinds 2004 is met de commissie Dagoberth de gemeenteraad actief betrokken. “Ende cost gaet voor de baet uit” was het rapport waar de gemeenteraad in 2006 haar eerste besluit tot nieuwbouw op baseerde. Dat hebben we geweten. Doel werd een omgeving in te richten met huizen, kantoren en een gemeentehuis. Inmiddels 7 jaar en een tiental besluiten verder zijn de kosten opgelopen en de baten nog lang niet in zicht.
Tegenslagen sinds eind 2012
Sterker de situatie rondom Elst Centraal, waar het gemeentehuis deel van uit maakt, is sinds eind 2012 sterk verslechterd. Eindelijk komt het college er dan achter dat de wereld sinds de bankencrisis in 2008 is veranderd. Het blijkt dat ontwikkelaars niet willen bouwen. Ja dát is een verrassing. NOT. De huizenbouw in de plannen worden geschrapt om de tekorten in de grondexploitatie te verminderen. Miljoenen worden afgeboekt.  De grote klap komt net voor de zomervakantie. De Raad van State maakt een eind aan een aantal illusies. Er is geen behoefte aan kantoren en de bestemming van dat deel uit de plannen wordt vernietigd. Ten aanzien van het gemeentehuis is onvoldoende rekening gehouden met uitbreidingsmogelijkheden van naburige bedrijven en ook daar schrapt de Raad van State de bestemming. Zeven jaar is er gepuzzeld en de Raad van State zet een streep door de plannen. De droom verandert in een nachtmerrie: Geen huizen, geen kantoren, geen gemeentehuis. Veel inwoners halen, misschien voorbarig, opgelucht adem.
De ambtelijke organisatie die de plannen ontwikkeld is in rep en roer. In allerijl worden de fractievoorzitters bijeengeroepen. Het college gaat alternatieve scenario’s ontwikkelen waar de raad over kan gaan beslissen. Deze week zijn die scenario’s gepresenteerd. Het college adviseert de raad om door te gaan met nieuwbouw. Renovatie is te duur. Onbegrijpelijk. GroenLinks had op meer creativiteit gehoopt en verwacht dat het college de tijd had genomen om een serieus naar de scenario’s te kijken en verder onderzoek uit te voeren. De laatste berekeningen waar de raad vanaf weet t.a.v renovatie dateren van tien jaar geleden. De wereld is in die tijd toch écht veranderd. Alle aanleiding dus om te kijken naar nieuwe technieken rondom energie, bouwinnovatie en ict. Zo zou de huidige huisvesting ontlast kunnen worden door mogelijkheden van telewerken te introduceren. Elektronisch vergaderen tussen locaties is bij andere overheden en het bedrijfsleven al lang de praktijk. De gemeente werkt verder tegenwoordig anders dan tien jaar geleden met huiskamer gesprekken bij de inwoners ipv dat die naar het gemeentehuis komen. Er zijn gemeenten waar het paspoort thuis wordt bezorgd. Sterker er is zelfs een gemeente zonder gemeentehuis: Molenwaard.
“… en het zou eeuwig zo doorgaan. Het was volstrekt onmogelijk dat er iets aan het verloop der dingen veranderen kon. Alleen hij, Bastiaan, kon ingrijpen. En hij moest het doen, wilde hij niet zelf in deze kringloop opgesloten blijven.”
Hoe nu verder?
Het college onderschat in de ogen van GroenLinks nog steeds het risico dat gepaard gaat met een plan waar woon-, kantoor- en bedrijfsfuncties zo dicht bij elkaar zitten. Een collega raadslid van de PvdA heeft op dat punt de vragen goed op een rij gezet. De milieucategorie die wordt gehanteerd voor de bedrijven die het betreft wordt veelal (o.a. Deventer) functioneel geclassificeerd als “zware industrie”. Het college onderschat daarbij de kosten van maatregelen die getroffen moeten worden om aan de milieurichtlijnen tbv van het gemeentehuis te voldoen.  Bedrijven zullen hun mogelijkheden niet zomaar willen beperken. GroenLinks ziet niets in de aanpak die het college tot nu toe volgt in Elst Centraal en het advies dat daar nu recent aan is toegevoegd. Het roept meer vragen op dan het antwoorden geeft. Keer op keer heeft het bestuur op dit dossier zijn neus gestoten. En ook de huidige berekeningen bevatten nog te optimistische voorspellingen met betrekking tot financiën. Het niet bouwen van de kantoren heeft, zoals verwacht, een gat geslagen van ruim 1 miljoen euro.
Nieuwbouw op de huidige locatie, een andere locatie of grootschalige renovatie, zijn dat de enige alternatieven? Bij nieuwbouw zullen de medewerkers van de gemeente nog zeker vier jaar op hun huidige locatie zitten. Deze werd vijf jaar geleden al als onhoudbaar betiteld. Toch zijn de investeringen in die tijd minimaal geweest en de werkomstandigheden zeker niet verbeterd. Een alternatief scenario om te onderzoeken zou kunnen zijn om de plannen een tijd in de ijskast te zetten. Deze periode wordt gebruikt om een visie te ontwikkelen op de gemeente van 2025, uitwerken van de samenwerking met Lingewaard en de G5 én er kan voldoende aandacht zijn voor de decentralisaties die op de gemeente afkomen. Deze vragen veel meer bestuurlijke aandacht dan nu het geval is. Er is dan voldoende tijd om substantiële investeringen in de huidige werkplekken te rechtvaardigen, er wordt gestart met het creëren van nieuwe mogelijkheden en verbeteren van de arbeidsomstandigheden. Aanpakken wat niet functioneert, oppakken wat past in deze tijd. Stap voor stap met elkaar (politiek, medewerkers en inwoners) de uitweg vinden.  GroenLinks vindt het waard dit scenario te benoemen en door te rekenen. Dat kan parallel aan een nieuwe doorrekening van een grootschalige renovatie, wat in onze ogen ook een reëel scenario zou moeten zijn.
Stationsgebied anders invullen
Een alternatief dat de locatie zoals nu is gekozen terzijde schuift, moet wel een invulling geven aan het  gebied rondom het station. Zonder huizen, zonder kantoren, zonder gemeentehuis verwordt het tot een desolate omgeving waar de nieuwe infrastructuur straks in groot contrast tegen afsteekt. Wellicht liggen hier kansen om extra opbrengsten te realiseren. Met een knipoog: Is er idealere plek voor een bioscoopcomplex mét parkeergarage én ov knooppunt in de buurt? Maar ook als dat niet zo is, wil GroenLinks op deze locatie een concrete invulling voor de komende jaren.
“Er zijn mensen die nooit in Fantásië kunnen komen,”zei meneer Koriander, “en er zijn ook mensen die het wel kunnen, maar die daar voor altijd blijven. En dan zijn er nog een paar die naar Fantásië gaan en weer terugkomen. Zoals jij. En die maken beide werelden gezond.”
Ooit schreef ik een vervolg hoofdstuk op “het oneindige verhaal”. GroenLinks wil graag de bal oppakken en een nieuwe hoofdstuk in het boek over ons gemeentehuis schrijven. Ook de manier waarop deze gemeente werkt en bestuurt, krijgt daarin een plek. We hebben onze rugzak gepakt en bereiden ons voor op een tochtje.  Eén ding is zeker: Het boek is voorlopig nog niet gesloten. Maar dat is een ander verhaal en zal binnenkort verteld worden.