Unplugged

Vandaag kreeg ik de vraag of ik “unplugged” was. Ik zag die vraag toen ik in de trein in Arnhem op mijn Iphone mijn twitter account bekeek. I rest my case, had ik kunnen zeggen. Maar de vraag verdient een uitgebreider antwoord. Eén dat niet in 140 tekens te vatten is. Gaf aan dat ze morgen mijn blog moesten lezen. Hier is hij.

Aanleiding voor de vraag was een medewerker van de Rabobank die aangaf dat ze overal een werkplek konden kiezen, op iedere locatie én thuis. Ik gaf aan dat dat concept bij de Rabobank “Rabo Unplugged” heet. Een idee voor een weblog werd geboren.

Zover ik het begrepen uit een training die ik in het voorjaar volgde, bestaat het concept bij de Rabobank uit drie onderdelen. 1. De fysieke plaats waar je werkt doet er niet toe. 2. De (ict) middelen waarmee je werkt kies je zelf. 3. De mensen waarmee je je opdrachten uitvoert behoren tot je netwerk, dit kunnen mensen binnen en  buiten het bedrijf zijn. Eén van de belangrijke redenen waarom de Rabobank dit nastreeft, zoals dat werd aangegeven, is om een aantrekkelijke werkgever te blijven voor nieuwe mensen die opgroeien in een wereld waar informatie en social media gemeengoed zijn. Een case beschrijving van de Rabobank maakt dit alles verder inzichtelijk.

De Rabobank speelt hiermee in op een trend die waar mensen die twitteren allemaal deel van uitmaken. Informatie bereikt je sneller, wie je bent en wat je doet wordt belangrijk, “reputatie is de nieuwe munteenheid”. Er komt een nieuwe marketing mix: Passie, Persoon, Profilering en Publiciteit. Organisaties die achter blijven lopen gaan dit merken. Grote organisaties zullen merken dat oude structuren niet te handhaven zijn omdat informatie zich sneller verspreidt dan het licht en oplossingen al gevonden zijn voordat je het probleem hebt onderkend. Oude werkvormen moeten plaatsmaken voor nieuwe. Binnen de organisatie waar ik werk zijn we gestart met een intern Twitter netwerk (yammer) en je merkt nu al dat de onderlinge band tussen mensen wordt versterkt. De virtuele werkelijkheid is niet langer virtueel maar maakt deel uit van de fysieke omgeving.

Ook de politiek aan de ene kant en de gemeentelijke organisatie aan de andere kant krijgen hier mee te maken. Burgerparticipatie is al lang een thema, de slagkracht van je gemeente vergroten door gebruik te maken van kennis wordt de uitdaging. Inwoners organiseren, met elkaar verbinden en laten samenwerken in nieuwe structuren gaat ervoor zorgen dat gemeenten met een andere aanpak hun doelstellingen bereiken. Gemeentes die vasthouden aan ambtelijke procedures en oude denkwijzen zullen vaker te maken krijgen met een oppositie van georganiseerde burgers, die sneller reageren, beter georganiseerd zijn en meer kennis in huis hebben. Het devies wordt if you can’t beat them join them. Als dat op een goede manier gebeurt is de kunstmatige kloof tussen burger en politiek beslecht.

Is dit allemaal unplugged? Denk het wel. De Rabobank lijkt er goed om in te spelen, hoewel ik de verhalen uit de praktijk niet ken. Uitdaging is wel om iedereen mee te krijgen, het is onprettig als in bedrijven of gemeenten een tweedeling ontstaat tussen hen die zich kunnen aanpassen en hen die dat niet kunnen. Het vergt inspanning en aandacht van bedrijven en gemeenten om die processen goed te laten verlopen. Vandaar dat het niet alleen een bottom-up proces mag zijn, maar ook top-down er hard gewerkt moet worden, door managers en visionairs met de juiste instelli.ng.

Ben ik unplugged? Wil graag denken van wel. Las laatst ergens dat mijn generatie (leeftijd 35-50) weleens de slag om management posities kon gaan missen, ten voordele van de jongere generatie juist omdat we niet zouden kunnen omgaan met dit “unplugged” concept, het vergt een nieuwe manier van denken en een andere manier van aansturen. Duidelijk is dat mijn kinderen in een andere samenleving zullen leven, ik zal ze er zo goed mogelijk op voor bereiden.

Vechten tegen windmolens

Don Quichotte ging hen voor, maar nu hebben ook inwoners van het buurtschap Reeth de handschoen opgepakt en zijn ze in verzet gekomen tegen de plaatsing van windmolens langs de A15 bij Oosterhout. Het gaat om een voorgenomen plan van de gemeente Overbetuwe.

Windmolens zijn reeds tientallen jaren omstreden en zullen dat wel nog een tijdje blijven. Veel zaken worden ter discussie gesteld: effectiviteit, gevaar voor vogels, beschikbaarheid van wind, bijdrage aan het totaal, ruimte beslag. Er zijn hier boeken over volgeschreven, voor en tegen. Ik zal daar verder niet op in gaan.

Persoonlijk kies ik voor windenergie ook in Overbetuwe. We zijn te afhankelijk van fossiele brandstoffen, waarvan het gebruik eindig is en wat bijdraagt aan de extra uitstoot van CO2. Windmolens dragen bij die afhankelijkheid te verminderen. Verder is het zo dat zonder investeren in Wind-energie, onderzoek naar effectievere methoden niet of nauwelijk van de grond komt. Nederland loopt ver achter in haar keuze voor wind-energie als je kijkt naar Duitsland of Denemarken. Dat is voor onze economie een gemiste kans.

Hebben de inwoners van Reeth dan helemaal géén punt? Niet als het gaat om de slagschaduw van de molens, daarover zijn afspraken gemaakt, worden metingen uitgevoerd en worden de molens stil gezet als normen worden  overschreden. Ook niet als het gaat om de hoogte van de molens. Zover ik lees is de meest effectieve hoogte in Nederland in het binnenland zo’n 90-100 m. Bij het neerzetten van de maximale hoogte zal rekening zijn gehouden met de hoogte van de draaiende delen van de molen.

Het feit dat de publiciteit wordt gezocht en verzet wordt georganiseerd is misschien hun belangrijkste punt. Daaruit blijkt dat ze onvoldoende meegenomen zijn in het proces, ze zich buitengesloten voelen en het idee hebben dat er niet naar hen wordt geluisterd. Elders worden windmolens aangelegd met daarin participatie van omwonenden die dan logischerwijze ook meedelen in de winst. Dat helpt als compensatie tegenover de ervaren nadelen. Goede voorlichting lijkt gezien de argumenten die in het artikel genoemd worden ook te ontbreken. De gemeente Overbetuwe moet ook hier zoals zo vaak, meer aandacht aan besteden.

Anderen zullen beargumenteren dat wat je ook doet bewoners t.o.v. “negatieve” ontwikkelingen in hun woonomgeving altijd verzet zullen plegen. Dat is voor mij géén goed startpunt voor de discussie. GroenLinks heeft burgerparticipatie hoog in het vaandel, juist ook op die onderwerpen waar we achter staan.