Chocolat of Equilibrium

Na een intensieve raadsvergadering gisteren, waarover later meer, wil ik me vanavond ontspannen. Genoeg films op de TV. Ik moet kiezen, Chocolat of Equilibrium. Twee totaal verschillende films, voor een ander publiek, denk je dan. Maar in feite hebben ze hetzelfde thema: Een relatief stabiele samenleving wordt uit balans gebracht door events van buiten die de passie in de mens losmaken.

Chocolat speelt zich af in een Frans dorpje waar de komst van een chocolade winkel de dorpelingen in vervoering brengt. De eigenares van de winkel weet precies met welk type chocola ze het leven van de dorpelingen iets interessanter kan maken.De burgemeester van het dorp is niet blij met deze verstoring van de dagelijkse gang van zaken in het dorp en doet er alles aan het dorp weer in zijn oorspronkelijke rust terug te brengen.

Equilibrium speelt zich ergens in de toekomst af. In een totaal verkilde samenleving is de machthebber “the father” er op uit ieder gevoel uit te bannen, om zo een ideale samenleving te creeeren zonder moord en doodslag. Naast een serum die mensen het gevoel ontneemt, zal het niet verbazen dat om dat te bereiken vooral moord en doodslag nodig zijn. Het verzet probeert gevoelsitems (muziek, beeldende kunst en nutteloze gebruiksvoorwerpen) te bewaren voor het nageslacht. Het in aanraking komen met deze items kan het equilibrium, net als in chocolat, verstoren met “desastreuze” gevolgen.

Uiteindelijke is het equilibrium in beide films niet te handhaven en overwint het gevoel (met de liefde als inspiratiebron natuurlijk, maar dat is nu eenmaal altijd zo in Amerikaanse films).

De films draaien in feite ook om thematiek die Femke Halsema in haar boek Geluk aansnijdt, waar ze beschrijft dat ze Balkenende de vraag voorlegt of de staat zijn burgers moet vertrouwen, ook al leidt dat tot enig en misschien zelfs aanzienlijk misbruik van sociale voorzieningen, of moet de staat zijn burgers wantrouwen, ook lijden de goeden daarmee onder de slechten? (pag. 107). In equilibrium wordt dit wantrouwen tot in details doorgevoerd, met een totalitaire staat als gevolg. In het Franse dorpje onderdrukt de bevolking zijn gevoelsleven om te voldoen aan maatschappelijke controle en een “veilige” omgeving.

Na Equilibrium, die ik uiteindelijk besloot te kijken (voor degenen die Chocolat nog niet hebben gezien, zou ik aanraden die eerst te zien), volgde “Dinocroc”. De titel zegt alles, ik hoef dus niet uit te leggen waarom ik die niet meer heb gekeken.

Yes he can!!! Obama president.

Yes we can. De slogan waarmee Obama furore maakte en president van de Verenigde Staten werd. Vandaag om 4.30 uur (?) lukte het hem en was ie virtueel president: Na twee zwart goeverneurs heeft is daar nu de eerste zwarte president van de verenigde staten. “He’s is not black, he is green.” probeerde zijn opponent het land duidelijk te maken. Het hielp niet. Het volk koos voor “Change”. Verandering wordt nodig geacht.

Barack Obama: Nieuwe president van de Verenigde Staten.

Obama zal een icoon en voorbeeld worden voor hele bevolkingsgroepen over de hele wereld. Hun rolmodel is de machtigste persoon ter wereld. Hoe zou een telefoongesprek tussen Sarkozy en Obama verlopen? Het lijken op het eerste gezicht tegenpolen. Een gesprek met Jan-Peter kan ik me ook niet goed voorstellen. Iemand van wie de perceptie zover afwijkt van zijn eigen werkelijkheid kan van hoog vallen, met name voor de mensen die tegen hem op kijken. Hij zal moeite hebben om de verwachtingen waar te maken.

De verkiezingen hebben ruim 5 miljard gekost. Maar vijf miljard investering bij een recessie is nooit weg, zou ik zo denken. Zie het maar als een investering in de samenleving.

Persoonlijk zal ik blij zijn dat ik niet meer naar president Bush hoef te luisteren. Mijn allergie voor die man komt in de buurt van mijn allergie voor JP. Gelukkig zie ik die laatste niet zo vaak meer voorbij komen. De eerste vanaf morgen ook niet meer. Nou ja ik geloof officieel 20 januari 2009. Zolang houd ik het nog wel vol. Dat niet iedereen even blij is, mag duidelijk zijn.

Wie bestuurt de wereld?

Een interessante vraag die vanuit verschillende perspectieven te beantwoorden is. Het antwoord is voor mij niet eenduidig te geven, eigenlijk het doel van de vraag ook niet direct. Als je weet wie de wereld bestuurt, kan je daar gaan vragen of het op een andere manier kan. Wellicht kun je invloed uitoefenen.

Ik kwam erop in een gesprek met Lena, mijn dochter van 7. (nou ja bijna dan)

Voor de gemeente Overbetuwe is de vraag eenvoudig. De gemeente wordt bestuurd door het college van burgemeester en wethouders met als voorzitter burgemeester Liesbeth Tuijnman. Gecontroleerd door de gemeenteraad.

Ook voor Nederland is de vraag nog te beantwoorden. Nederland wordt bestuurd door de regering, met als voorzitter van de ministerraad, de minister-president Jan-Peter Balkenende. Gecontroleerd door het parlement.

Onderstaand model geeft de situatie goed weer:

besturingsmodel van Nederland

Mijn dochter begrijpt deze plaat nog niet helemaal. Vervelender was dat we de haar vraag nog moesten beantwoorden.

Voor de wereld wordt de vraag dus lastiger. Wie bestuurt de wereld? Wie helpt me daarbij?

Voor éen keer neem ik een poll op: